Ik groeide als enigs kind op in Groningen, aan de rand van de stad. Wat tegenwoordig een achterstandswijk heet/is. Mijn vader was vertegenwoordiger en mijn moeder werkte in een kledingzaak. Breed hadden we het niet. Al op jonge leeftijd raakte mijn vader werkloos en werd mijn moeder ernstig ziek. Ik was toen een tiener. Maar mijn ouders zorgden ervoor dat het mij aan niets ontbrak. Alle focus lag op mij, ik ben hun enige kind. Ze deden er alles aan om mijn talenten te laten groeien. Vanuit mijn basisschool (en wijk) was ik een van de vijf kinderen die naar het gymnasium mocht. Het enige meisje. Voor mijn ouders een flinke stap. Zelf vond ik het vanaf de eerste dag fantastisch. Na het gymnasium ging ik rechten studeren in Groningen. Het was niet mijn eerste keuze. Ik ben 3x uitgeloot voor Geneeskunde. Kinderarts worden was altijd mijn droom.
Na mijn rechtenstudie in Groningen heb ik 15 jaar gewerkt als rijksambtenaar. Maatschappelijk van betekenis zijn en meerwaarde bieden, waren daar steeds mijn drijfveren. Op een gegeven moment voelde ik dat ik in dat ‘systeem’ niet meer van waarde kon zijn. Het systeem kostte me meer energie dan het me opleverde. Ik ben toen naar een klein organisatieadviesbureau gegaan waar ik de public-kant mocht gaan ontwikkelen en bedienen met een energiek team. Dat heb ik ruim 3 jaar gedaan.
Ondertussen verdiepte ik me steeds meer in mijzelf. Het hebben van 3 dochters, een man die fulltime werkte en mijn persoonlijk drang om me te willen bewijzen (voor wie eigenlijk?) eiste steeds meer zijn tol. Wie ben ik, waar kom ik vandaan, en wat wil ik eigenlijk? Waren vragen waar ik mee aan de slag ging. Dat heeft me gebracht bij systemisch werken, integraal waarnemen, energetisch werk en opstellingen. Een reis die tot op de dag van vandaag de meest waardevolle reis was in mijn leven. En eigenlijk nog altijd gaande. Je patronen heb je, kunnen wat losser worden maar ze ‘piepen’ zo nu en dan nog altijd door je dagelijkse leven heen. Dan weet ik weer, daar heb ik nog wat te doen.
Maatschappelijk van betekenis zijn en me inzetten voor een duurzame en sociale samenleving doe ik bij de Stichting Kracht in NL (sinds 2012) en MAEX.nl (sinds 2015) dat ik samen met mijn partner Silvia Oostwegel heb opgericht. Ik geloof in mensen, ik geloof in hun talenten, in hun kracht. Soms zijn er gebeurtenissen in je leven die je maken zoals je bent, niet minder, misschien wel meer, in ieder geval krachtig. De kunst is dat te leren zien en te ont-dekken. Ieder mens telt en is van waarde. En we hebben iedereen nodig om in een duurzame en sociale samenleving te leven. Ik ben blij en dankbaar dat ik het systemisch werk en werken aan een duurzame en sociale samenleving heb weten te combineren.
En mijn ouders, die ben ik heel dankbaar dat ze mij het leven hebben gegeven en ik ben trots dat ik hun dochter ben.